Stepski gušter (Podarcis tauricus) pripada porodici Lacertidae, a naseljava jugoistočnu Evropu (od Mađarske do Grčke na jug i do Krima na istok) i Malu Aziju.  U Srbiji se stepski gušter može naći u severnim i istočnim delovima Vojvodine kao i na istoku, jugoistoku i jugu Srbije. Naseljava stepe i druga travnata staništa, maslinjake, žbunjake i zatravnjene peščane dine, a može se naći sve do 2350 metara nadmorske visine.

Stepski gušter može da naraste do 8 centimetara dužine ne računajući rep koji može biti dug i do 16 centimetara. U proleće je obično jarko zelene boje, dok je krajem leta maslinastozelene ili maslinastosmeđe boje. Na gornjoj strani tela se nalaze dve uske, bledo obojene pruge, a na sredini leđa se nalaze smeđe pruge sa crnim mrljama. Donji deo tela je beo, dok kod mužjaka u sezoni parenja grlo može postati zeleno, a stomak žućkast do crvenkast. Izgledom i bojom ovu vrstu je moguće pomešati sa Podarcis erhardii, zelembaćem (Lacerta viridis) ili livadskim gušterom (Lacerta agillis).

Ženke polažu dva legla godišnje sa maksimalno 10 jaja u leglu.

Neke populacije stepskog guštera su ugrožene zbog pretvaranja njihovog staništa u obradive površine kao i zbog prekomerne upotrebe pesticida. Sama vrsta stavljena je na apendiks II Bernske konvencije i aneks IV Direktive o staništima EU, a u velikom broju zemalja u kojima živi zaštićena je zakonom pa je tako u Srbiji proglašena za strogo zaštićenu vrstu.

Autor: Rada Baroš